Verloop
Bloedverlies tijdens de eerste drie maanden van je zwangerschap is vaak onschuldig en kan verschillende oorzaken hebben. Een voorbeeld van een vaak voorkomende, onschuldige oorzaak van bloedverlies vroeg in de zwangerschap is de ingroei (innesteling) van de bevruchte eicel in de baarmoeder.
Wanneer bloedverlies optreedt heb je in de helft van de gevallen kans op het krijgen van een miskraam. Op het voorkomen of optreden van een miskraam heb jij zelf als vrouw totaal geen invloed. Het is jouw lichaam dat de beslissing maakt om de zwangerschap af te stoten. Een miskraam is een vaak voorkomend en natuurlijk verschijnsel. Gemiddeld eindigt één op de acht zwangerschappen in een miskraam. Er is geen behandeling mogelijk tegen het voorkomen van een miskraam. De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een afwijking in de chromosomen die toevallig is ontstaan tijdens de bevruchting. Het gevolg daarvan is dat er een stoornis plaatsvindt in de aanleg van de zwangerschap waardoor de zwangerschap niet verder kan groeien en wordt afgestoten.
We spreken van een miskraam als je zwangerschap eindigt voor de 16e week en als het vruchtje spontaan wordt afgestoten. De meeste miskramen vinden plaats in de eerste drie maanden van een zwangerschap. De kans op een miskraam neemt toe als je ouder wordt.
Eerste tekenen
Bloedverlies en menstruatieachtige onderbuikspijn zijn vaak de eerste tekenen van een miskraam. Als je deze klachten ervaart hoeft dit niet altijd direct te betekenen dat je daadwerkelijk een miskraam krijgt. Bij ongeveer de helft van de zwangere vrouwen verdwijnen deze klachten weer spontaan en zij hebben verder geen problemen in de zwangerschap. Het bloedverlies bij deze vrouwen kunnen we in 90% van de gevallen niet verklaren. Zwangerschapsverschijnselen als gespannen borsten en ochtendmisselijkheid nemen soms af vlak voor een miskraam.
Miskraamverloop
Wanneer het eerste bloedverlies is opgetreden vindt er in 50% van de gevallen een miskraam plaats. Na het eerste bloedverlies zien we vaak dat binnen een week het vruchtje wordt afgestoten. Soms duurt het langer tot wel enkele weken. Je ziet hierbij wat bloedstolsels, soms een vruchtzakje en het vruchtje als je wat verder was in je zwangerschap.
Wanneer de miskraam op gang komt kun je in de eerste dagen vrij hevig bloedverlies verwachten, meer dan bij een menstruatie. Vaak komen er bloedstolsels mee. De kramp in je onderbuik neemt toe. Soms kan dit als echte weeën voelen. De pijn wordt veroorzaakt door de samentrekking van je baarmoeder met uitstralingen naar je onderrug en bovenbenen.
Als de miskraam compleet is nemen het bloedverlies en de krampen snel af. Wanneer het bloedverlies blijft aanhouden kan het zijn dat je lichaam niet in staat is om het vruchtje los te laten. Als dat zo is verwijzen je naar het ziekenhuis. Daar zullen ze eerst een echo maken en daarna bespreken ze de vervolgstappen met je.
Een miskraam kan soms ook ongemerkt plaatsvinden. Je voelt je nog op en top zwanger en toch wordt er tijdens de echo vastgesteld dat de zwangerschap niet meer vitaal is. We spreken dan van een missed abortion. De reden dat je nog zwangerschapsverschijnselen kunt ervaren is doordat de hormonen in stand worden gehouden door het zwangerschapsweefsel in je baarmoeder.
Lees verder onder het kopje “Beleid” wat de mogelijkheden van behandeling zijn na het vaststellen van een miskraam.